Święty Antoni: Od straszydła do bohatera ludowego – życie pełne cudów

Święty Antoni: Od straszydła do bohatera ludowego – życie pełne cudów

Dziś 13 czerwca 2025 roku przypada 794. rocznica śmierci św. Antoniego z Padwy. Co roku liczni wierzący pielgrzymują do Padwy, ostatniego miejsca jego pracy, aby uczcić tę wyjątkową datę. Entuzjazm dla świętego pozostaje nieprzerwany, a jego życie i dzieło do dziś urzekają wielu ludzi. Schwäbische Post podaje, że Antoniusz nie był przez całe swoje życie lubiany przez wszystkich. Odegrał kluczową rolę w sporze o ubóstwo w zakonie franciszkańskim, co wywołało niezadowolenie obu stron.

Antoni był mediatorem w konflikcie, który wywołał pytanie, czy Jezus Chrystus posiadał pieniądze, czy majątek. To spowodowało, że był postrzegany jako nieudany mediator i m.in. „straszak” podzielonego frontu. Nie zmniejszyło to jednak jego wpływów i popularności po śmierci, gdyż stał się jednym z popularnych świętych ludowych i objął liczne patronaty, m.in. na rzecz biednych, piekarzy, górników i podróżników.

Legenda o świętym

Antoni, urodzony około 1195 roku w Lizbonie w Portugalii, pochodził z rodziny szlacheckiej i otrzymał doskonałe wykształcenie religijne. W 1212 wstąpił do kanoników augustianów, a w 1220 został franciszkaninem i przyjął imię Antoniusz. Jego życiorys charakteryzuje się niestrudzoną pracą kaznodziei, który pracował zarówno w północnych Włoszech, jak i południowej Francji. Heiligenlexikon podkreśla, że ​​stał się legendą jako kaznodzieja pokutny, zwłaszcza podczas swoich sensacyjnych kazań wielkopostnych w Padwie, gdzie gromadziło się do 30 000 słuchaczy.

Jednym z najsłynniejszych momentów z jego życia jest kazanie w porcie w Rimini, gdzie gromadziły się wokół niego ryby. Ta anegdota pokazuje nie tylko jego charyzmatyczną osobowość, ale także głęboką wiarę i zdolność inspirowania ludzi. Jego niezwykły talent oratorski przyczynił się do powstania papieża Grzegorza IX. określił go jako „skarbiec Pisma Świętego”, co podkreśla jego znaczenie. Katholisch.de również podaje, że wpływ Antonio pozostawał zauważalny długo po jego śmierci.

Patron i cudotwórca

Antoniusz jest nie tylko czczony jako patron wielu osób, ale także jako święty przedmiotów, które uważano za zaginione – dzięki tej okoliczności zyskał w Bawarii przydomek „Schlampertoni”. Wierzący modlą się do niego o odnalezienie zagubionych rzeczy, a jego święto obchodzone jest w wielu krajach, często uroczystymi ślubami i paradami. Bazylika Świętego Antoniego w Padwie jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych, gdzie jego relikwie przechowywane są we wspaniałym złotym relikwiarzu.

W świecie, w którym sprawy często są zagubione lub pozbawione kierunku, św. Antoni jest źródłem pocieszenia i nadziei. Jego uniwersalne przesłania i zaangażowanie na rzecz potrzebujących motywują wielu do dalszego oddawania mu hołdu i ufności w jego wstawiennictwo w obecnych czasach.