Rodzicielstwo bez przemocy: badania wykazują zaskakującą aprobatę dla krzyku!
Aktualne badanie Szpitala Uniwersyteckiego w Ulm pokazuje sprzeczne postawy wobec kar emocjonalnych w edukacji i ich akceptacji społecznej.

Rodzicielstwo bez przemocy: badania wykazują zaskakującą aprobatę dla krzyku!
Debata na temat edukacji bez przemocy nabiera w Niemczech tempa. Aktualne badanie przeprowadzone przez Klinikę Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Szpitala Uniwersyteckiego w Ulm, we współpracy z UNICEF w Niemczech, pokazuje przerażające trendy i postawy wobec kar emocjonalnych, które wciąż mają miejsce w edukacji. Chociaż prawo do edukacji bez przemocy zostało zapisane w prawie 8 listopada 2000 r., rzeczywistość dotycząca tych zasad jest skomplikowana.
jako Szpital Uniwersytecki w Ulm Z raportów wynika, że prawie trzy czwarte ankietowanych kategorycznie odrzuca kary emocjonalne. Na światło dzienne wychodzą jednak niepokojące dane: 16,1% respondentów uważa, że krzyczenie na dzieci jest dopuszczalne, a 9,2% uważa, że zamykanie ich w pokoju jest uzasadnione. 8,6% ankietowanych również uważa, że odmowa komunikacji, w ramach której rodzice nie rozmawiają już ze swoimi dziećmi, jest w porządku. Około 5% zgadza się z innymi formami przemocy emocjonalnej, takimi jak izolacja lub obwinianie.
Rozbieżność wiedzy i działania
Szczególnie niepokojące jest to, że 25% respondentów posiadających osobiste doświadczenia rodzicielskie przyznało, że faktycznie używa krzyku. Wskazuje to na wyraźną rozbieżność pomiędzy wiedzą na temat edukacji bez przemocy a osobistymi działaniami. Odkrycia te podkreślają fakt, że rodzice często powracają do starych wzorców, zwłaszcza jeśli sami zostali poddani karze emocjonalnej. The Aktualizacja regionalna Podkreśla, że osoby z takimi doświadczeniami zauważalnie częściej zgadzają się na kary emocjonalne niż osoby bez takich doświadczeń.
Spojrzenie na struktury społeczne pokazuje, że pomimo 25 lat prawnie zakorzenionej edukacji bez przemocy, przemoc emocjonalna jest nadal powszechna. Zaangażowany w śledztwo profesor dr Jörg M. Fegert ostrzega przed koniecznością poszerzania edukacji na temat negatywnych skutków przemocy emocjonalnej. Ponadto kluczowe znaczenie ma skuteczniejsze wdrażanie praw dziecka.
Wezwij zmianę
Badanie wzywa do kompleksowej rewizji terminu „edukacja bez przemocy” w celu uwzględnienia zaniedbania jako przemocy. UNICEF Niemcy podkreśla również znaczenie zakotwiczenia praw dziecka w Ustawie Zasadniczej w celu zapewnienia lepszej ochrony prawnej. Pojawia się także apel o odpowiedzialność społeczną: instytucje, placówki oświatowe i rodzice wzywani są do aktywnego wspierania promocji edukacji bez przemocy.
Eksperci są zgodni, że samo prawo nie wystarczy, aby zapobiec przemocy wobec dzieci. Aby wypracować wzorce komunikacji bez przemocy, potrzebne są stałe kampanie informacyjne i promocja środków wspierających rodziców. W tym kontekście sensowne są liczne oferty, jak np. szkolenia antyagresyjne Kultura Deutschlandfunku przegląd najważniejszych wydarzeń.
Ochrona dzieci przed przemocą i promowanie empatycznego i pełnego szacunku rodzicielstwa to wyzwania, którym każdy musi stawić czoła. Obecna sytuacja badawcza wyraźnie pokazuje, że jest jeszcze wiele do zrobienia – zarówno w świadomości społeczeństwa, jak i w jego działaniach.