Dreignoschenoper in Constance: Social Abyss σε μια νέα διοργάνωση!

Dreignoschenoper in Constance: Social Abyss σε μια νέα διοργάνωση!

Konstanz, Deutschland - Αυτή τη μέρα, 15 Ιουνίου 2025, το θέατρο Konstanz γιορτάζει την εξαιρετικά αναμενόμενη πρεμιέρα του δημοφιλούς "Dreussenoper" σε σκηνοθεσία της Christina Rast. Σε στενή συνεργασία με τη Lake Constance Philharmonie, το σύνολο φέρνει την ιστορία των Macheath, Polly και J.J. Το Peachum στη σκηνή, η οποία παίζει στην κατώτερη τάξη του Λονδίνου τη στιγμή της εκβιομηχάνισης. Αυτή η νέα έκδοση του αριστουργηματικού έργου του Bertolt Brecht, το οποίο γνώρισε αρχικά την πρεμιέρα του το 1928, δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι, αλλά μια απότομη ανάλυση των κοινωνικών καταχρήσεων και των ηθικών άβυσσων, οι οποίες εξακολουθούν να είναι σχετικές στη σημερινή κοινωνία. Ως αναφορές wochenblatt.net, οι παραστάσεις συνοδεύονται από το μουσικό συνοδευτικό της λίμνης Constance Philharmonie, που δίνει την πρόσθετη απόδοση.

Το επίκεντρο της ιστορίας είναι ο Macheath, ενσωματωμένος από τον Jasper Diedrichsen, ο οποίος θέλει να παντρευτεί την κόρη του ηγέτη της ομάδας Beggar, Polly (Lilian Prent). Αλλά το έργο αντιμετωπίζει αντίσταση, επειδή ο πατέρας της J.J. Το Peachum (Patrick O. Beck) σχεδιάζει να παραδώσει στην αστυνομία. Αυτό το κυνηγητό είναι ένα κεντρικό κίνητρο στο "dreilroschenoper", το οποίο όχι μόνο παρουσιάζει χαρακτήρες με αμφίβολες ηθικές ιδέες, αλλά και μια απότομη ματιά στην αδιαφορία του αστικού στρώματος.

Τα θέματα στο Focus

Σε μια εποχή που οι κοινωνικές εντάσεις και οι οικονομικές ανισότητες συζητούνται όλο και περισσότερο, το θέμα του "Dreussoper" είναι ιδιαίτερα ενημερωμένο. Με βάση τους εγκληματίες, τους ζητιάνους και τις πόρνες που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και αγνοούνται από την κοινωνία, το κομμάτι αντικατοπτρίζει τη βίαιη πραγματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο, η ατιμωρησία και οι άβυσσες των χαρακτήρων είναι αποτελεσματικά, με το κοινό να προτείνεται να σκεφτεί τις δικές τους ηθικές ιδέες. Ειδικά ο Patrick O. Beck ως J.J. Το Peachum αναδεικνύει εντυπωσιακά αυτή την πολυπλοκότητα.

Μουσικά, ο "Dreigroschenoper" τονίζει το αιχμηρό σχόλιο για την καπιταλιστική κοινωνία, όπου καλά γνωστά τραγούδια όπως το "The Morite of Mackie Messer" και το "Seeräuberjenny" έγιναν κλασικά χάρη στο συνδυασμό της τζαζ και της γερμανικής χορευτικής μουσικής. Αυτή η καινοτόμος μουσικότητα, η οποία δημιουργήθηκε από τον Kurt Weill και βασίζεται στα κείμενα που μοιάζει με μπαλάντα από τον Brecht, εξασφαλίζει ότι κάθε παράσταση προσφέρει μια μοναδική εμπειρία.

Μια απροσδόκητη στροφή

Το τέλος της απόδοσης έχει μια απροσδόκητη στροφή: αντίθετα με όλες τις προσδοκίες, ο Macheath επιβιώνει την επικείμενη εκτέλεση. Αυτό όχι μόνο κάνει τους θεατές να σκέφτονται για τον παραλογισμό της κατάστασης, αλλά επίσης οδηγούν σε μια κρίσιμη γνώση της αυτο -γνώσης όσον αφορά τη δική τους κρίση και την κοινωνική ευθύνη.

Αλλά ενώ το "dreigroschenoper" αγγίζει επίσης πολλά θέματα του παρόντος, η άμεση σύνδεση με τα τρέχοντα γεγονότα όπως τα κοινωνικά μέσα ή το όφελος των πολιτών είναι περισσότερο από έλλειψη διαφήμισης. Αντί να ενσωματώσετε τα τρέχοντα πολιτικά ρεύματα, το κομμάτι παραμένει αληθινό στη δική σας αξίωση για να ενεργήσετε ως ένα διαχρονικό σχόλιο για την κοινωνία. Παρόλο που το έργο έχει εκτελεστεί σε διάφορους χώρους και μορφές παγκοσμίως από την πρεμιέρα του το 1928, το ζήτημα της καλλιτεχνικής ελευθερίας και των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, όπως συζητήθηκε ήδη κατά τη διάρκεια της προσαρμογής ταινιών του 1931, παραμένει δυσαρεστημένα με την εμπορευματοποίηση της τέχνης τους.