Olg Stuttgart: Οι μοναδικοί μέτοχοι χάνουν τα δικαιώματα προστασίας των καταναλωτών!

Olg Stuttgart: Οι μοναδικοί μέτοχοι χάνουν τα δικαιώματα προστασίας των καταναλωτών!

Stuttgart, Deutschland - Η απόφαση του Ανώτερου Περιφερειακού Δικαστηρίου της Στουτγάρδης προκαλεί επί του παρόντος μια αίσθηση και εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση των καταναλωτών των μοναδικών μετόχων και των διευθύνσεων. Στις 29 Απριλίου 2025, το δικαστήριο ασχολήθηκε με την αγωγή ενός μοναδικού μέτοντος και διευθύνοντος συμβούλου μιας τουρκικής εταιρείας αποθεμάτων, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είχε ενεργήσει ως καταναλωτής. Οι λεπτομέρειες της απόφασης έχουν μεγάλη σημασία τόσο για τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων όσο και για τους δανειστές.

Ο ενάγων, ο μοναδικός μέτοχος της εταιρείας και διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρείας, είχε συνάψει σύμβαση δανείου για 65.000 ευρώ, προκειμένου να εξασφαλίσει οικονομικούς πόρους για κατάθεση στην Τουρκία. Αφού η εταιρεία έλαβε δυσκολίες πληρωμής, ο οφειλέτης διεκδίκησε προσωπικά την αποπληρωμή των χρεών από τον ενάγοντα. Ο άνδρας αναφέρθηκε στον Αστικό Κώδικα (BGB) και απαίτησε ότι η είσοδος στο χρέος ήταν άκυρη λόγω έλλειψης πολιτικής ακύρωσης. Ωστόσο, η Olg Stuttgart απέρριψε αυτό το επιχείρημα και αποφάσισε σαφώς ότι η ένταξη στην ενοχή δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως καταναλωτικά δάνεια, αφού ο ενάγων ενήργησε ως εκπρόσωπος της κοινωνίας του και όχι ως ιδιώτης. Αυτό καθορίστηκε από το δικαστήριο επειδή η ένταξη στην εταιρεία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική δραστηριότητα της εταιρείας, ως anwalt.de.

Η οριοθέτηση μεταξύ ιδιωτικών και επιχειρήσεων

Η απόφαση επεξεργάστηκε ότι ο διευθύνων σύμβουλος των μετόχων δεν μπορούσε απλώς να επιμείνει στην προστασία των καταναλωτών. Το σχετικό σημείο εδώ είναι ότι το καθεστώς των καταναλωτών συνήθως απορρίπτεται εάν δοθεί η ενοχή στην κοινωνία. Τα πιάτα αποδίδουν μεγάλη σημασία για το αν ο ενάγων ενεργεί στη λειτουργία του ως εταίρος ή ως ιδιώτης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπήρχε αναγνωρίσιμη "ιδιωτική βούληση" του ενάγοντος, την οποία το δικαστήριο οδήγησε στην απόφαση ότι δεν υπάρχει δικαίωμα απόσυρσης σύμφωνα με τις αντίστοιχες παραγράφους του BGB και η ευθύνη δεν επηρεάζεται ως κοινός οφειλέτης.

Η νομολογία αυτή έχει μακρινές συνέπειες. Στην περίπτωση του μοναδικού μέτοχο Β, ο οποίος επίσης εργάστηκε ως διευθύνων σύμβουλος, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως καταναλωτής κατά την έννοια του νόμου, καθώς οι ενέργειές του έλαβαν χώρα προς το συμφέρον της κοινωνίας. Ο δανειστής, το κόμμα χρηματοδότησης, είχε επίσης νόμιμο συμφέρον για την εξασφάλιση του δανείου μέσω της προσωπικής ευθύνης του Διευθύνοντος Συμβούλου. Αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι η οριοθέτηση μεταξύ ιδιωτικού και επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι καθοριστική, όπως [juraonline.de] (https://juraonline.de/blog/2025/15/ καταναλωτική ιδιοκτησία του-leines-alleinschorchters-beim-schuld-zu-einer-schaft-schuld/)

Νομικό πλαίσιο και εφέ

Για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο των Μετόχων, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το νομικό πλαίσιο που αφορά τις συμβάσεις δανείου τους. Σύμφωνα με το [BRS Rechtsanwälte] (https://www.brs-rechtsanwaelte.de/aktuelles/artikel/2011/05/dare-von-schaftschafts-an-ihre-und-deren-qualification-als-Οι καταναλωτές, οι δάνεια και οι μετόχοι τους είναι συχνά οι παροχές. Η μη συμμόρφωση με αυτούς τους κανονισμούς μπορεί να οδηγήσει στην ακυρότητα του δανείου. Συνοπτικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η απόφαση της Όλης της Στουτγάρδης είναι σημαντική για τους μοναδικούς μετόχους και τους διευθυντές. Οι δανειστές μπορούν να βασίζονται στην αποτελεσματικότητα των εισφορών ενοχής που μπορούν να ανατεθούν στην επιχειρηματική σφαίρα. Ένα σαφές νομικό πλαίσιο μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή διαφορών και να διασφαλίσει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν ακριβώς πού είναι νόμιμα.